Photo Drawings 2006 - 2013
in collaboration with Sarah van der Pols
in collaboration with Sarah van der Pols
Academic Years 1990 - 1993 and two post-academic works
PAR AVION
1990 envelope |
Monument voor het Nihilisme
1991 Installation mixt media |
To Be agreed
1991 112 x 142 x 42 cm mixt media |
To Be agreed
1991 52 x 112 x 182 cm mixt media |
A Interplay of Senses
1991 in collaboration with Josephine Jansen dance performance |
De woorden, de dingen
1992 sound installation |
A Book
1992 - 1993 123 x 200 x 85 cm photograph emulsion on glass, metal |
Errare / Errores
1993 30 x 350 cm (2 pieces) epoxyhars met glasvezel, fotografische emulsie (gelatine) op een glasplaat |
A Box
1993 123 x 85 cm epoxyhars met glasvezel, fotografische emulsie (gelatine) op een glasplaat. |
|
To be or not to be? Bestaat de kunstenaar? Bestaat kunst? Vragen die Marcel Wesdorp zich stelde en probeerde te beantwoorden. Wij zijn getuige van de materialisatie van zijn gedachten. De worsteling die Marcel gedurende zijn studie met het begrip "zijn" heeft gehad, vindt zijn weerslag in een aantal "concrete" objecten. Hij tracht het niet-waarneembare, het niet-tastbare zodanig vorm te geven, dat het zich "uitspreekt". Dit heeft geresulteerd in een vliesdun en transparant fenomeen dat aan onze ogen voorbijtrekt. Als demonstratie van een filosofisch besef leiden zij een afgeleid bestaan. Als bewuste keuze hebben zij een soevereiniteit, die de rationele samenhang van het bewustzijn als een stapel papiervellen doet verwaaien in de eigen geestelijke ruimte. Vanaf dat moment zijn de "zwevende" polyester buizen een monumentaal teken, telescopen die een uitzicht bieden op ..... ja, op wat eigenlijk? Net als bij het glazen boek en het werkstuk met de titel "Waar ben je?", ziet men een moment dat tussen "net voorbij" en een "onvoltooid toekomend verleden tijd" ligt. Does the artist exist? Does art exist? Questions that Marcel Wesdorp posed and tried to answer. We are witnessing the materialization of his thoughts. The struggle that Marcel had during his study with the concept of "being" is reflected in a number of "concrete" objects. He tries to shape the non-perceptible, the non-tangible, in such a way that it "pronounces" itself. This has resulted in a fleece thin and transparent phenomenon that passes by our eyes. As a demonstration of a philosophical awareness they lead a derived existence. As a conscious choice they have a sovereignty, which causes the rational coherence of consciousness to blow like a stack of paper sheets in their own spiritual space. From that moment on, the "floating" polyester tubes are a monumental sign, telescopes that offer a view of ..... yes, on what actually? Just as with the glass book and the paper with the title "Where are you?", You see a moment that lies between "just past" and an "unfinished future tense". Steef Roodhaan 1993 |
contact prints from A Book
1993 á 85 x 123 cm |
Bodycasting
1994 plaster |
One kilogram Pink Dental Lab Plaster
1997 30 cm ∅ |
'MAAR OOK NIEMAND WAS ZO BEKEND IN HAAR STEM'
1996 - 1999 // 2000 aangekocht door Interlinden, Blaak 16 Rotterdam.
1996 - 1999 // 2000 aangekocht door Interlinden, Blaak 16 Rotterdam.
tot 2010 hebben zij daar gehangen en heb geen idee waar de glasovalen gebleven zijn. Het portret ovaal bestaat in een oplage van twee.
De eerste versie is aan mij terug geschonken in 2012 (dit werk kan niet meer verkocht worden),
de tweede versie bevind zich in een particuliere collectie te Antwerpen.
De eerste versie is aan mij terug geschonken in 2012 (dit werk kan niet meer verkocht worden),
de tweede versie bevind zich in een particuliere collectie te Antwerpen.
After the green ray 2001- 2002
The garden 2002 - 2003
|
Cibachrome transparant in keramisch gehard glas / Cibachrome transparent in ceramic tempered glass opdrachtgever: Sociale verzekeringsbank Rotterdam | client: Social Insurance Bank Rotterdam 760 x 246 cm |
|
36.983380973855944, -6.438099175167224 1996
|
What is the image actually? When there is nothing, the image finds its condition there, but disappears. The image asks for the neutrality and blurring of the world, it wants everything to return to the indeterminate background in which nothing is expressed, it strives for the intimacy of what still exists in the emptiness: therein lies its truth. But this truth is beyond the picture; it is made possible by the border where it stops. Hence its dramatic side, the ambiguity it exhibits and the brilliant deception of which it is accused. A proud power, says Pascal, that makes nothing of eternity and eternity of nothingness.
|
